
Naar oma in Kaapstad
- Anouk Klaassen
- 4 aug 2023
- 4 minuten om te lezen
22 februari 12:10 loop ik met mijn 20kg bagage de vertrekhallen van Brussel Aiport binnen. Ik probeer nog lief te lachen naar de grondstewardess met de hoop dat er nog een last minute businessclass plekje vrij is, maar helaas werkt dat niet zo. Weer lekker eten dan. Chicken Teriyaki was delicious.
Op aanraden van mn vader ging ik op tijd naar het vliegveld. De bagage check-in en de Security duurde WEL WEER 20 HELE minuten, as always. Gelukkig had ik dus nog 3 uur over om te wachten! Love it…
Maar oke… in dit geval vond ik wel dat die gelijk had, zou zonde zijn om deze vlucht te missen. Dus dan maar weer even my favorite filter gebruiken op een bankje om de tijd te doden. Deze filter staat eigenlijk wel gelijk aan 50% van de vrouwen die ik het vliegtuig naar Dubai in zie stappen.
Ik zit lekker helemaalll achterin. I love Emirates. Ik geniet lekker van mn theetje, filmpje aan, warme sokjes… zo hou ik het wel even vol. En gelukkig maar want mn volledige reis duurt 19 uur. Oma kan niet wachten tot ik er ben, and so do i.
Durf het bijna niet te zeggen, maar aangekomen op Dubai airport bestel ik weer kipnuggets bij de Mac. Het lijkt echt alsof ik wel 100x eet in mijn blogs. De overstap van 3 uur vliegt echt voorbij, komt misschien ook omdat ik wel 5000 stappen heb gezet daar. Op gegeven moment rijd er een man op zo een karretje langs die zegt dat die me wel even brengt. Heb ik weer. Maar hij rijdt me dus lekker naar mn gate. Hij vraagt of ik het leuk vind om nog even een tour te krijgen over Dubai airport. Ik moet over 5 minuten al boarden, dus ik sla ff over.
De volgende vlucht is er echt een zee van ruimte in het vliegtuig. Het is echt super rustig waardoor ik op de voorste rij kan liggen, helemaal alleen. Mega veel been ruimte, maar jammer genoeg kon ik niet plat liggen want die armsteunen kunnen bij die voorste rij niet omhoog :(. Maar ik klaag niet. Want heb echt alleeee ruimte. Lucky me.
Ik zie de zon opkomen in het vliegtuig en slaap nog even wat uurtjes.
JAAA oma ik ben er. Mijn oma is echt de aller beste, leukste, coolste die er bestaat. Oma is geboren in Kaapstad, Zuid-Afrika en heeft daar samen met haar familie tot haar 14e gewoond. Hierna zijn zij verhuisd naar Nederland. Maar nog steeds voelt oma zich het meest thuis daar. Ze heeft vaak gedacht terug te emigreren maar door haar hond JoJo en ons, heeft ze dat toch niet gedaan. Wel gaat ze elk jaar voor langere tijd terug naar haar favoriete plekje.
Wat inmiddels ook mijn favoriete plekje is. Sinds de eerste keer dat ik in Zuid-Afrika ben geweest heb ik dezelfde liefde als oma ontwikkeld.
De mensen, de natuur, prachtige huizen, lekkere wijn, mooie dieren en ga zo maar door. Ik vind het er fantastisch.
Vaak is de reactie van mensen om mij heen; ‘oh maar voel je je daar niet onveilig’. Ik heb me nooit onveilig gevoel, maar je moet gewoon goed nadenken. Het verschil tussen arm en rijk is enorm groot. Je rijdt in Clifton en Camps Bay langs de meest prachtige villa’s en op nog geen paar kilometer/minuten verder rijdt je zo langs de townships waar mensen enkel een golfplaat hebben als dak boven hun hoofd. Het is dus belangrijk om te weten waar je wel en niet over straat kan lopen.
In Kaapstad pakt iedereen voor alles de Uber. De Uber is daar megaaa goedkoop in vergelijking tot Nederland. En het is niet alleen goedkoop, het is ook nog eens mega gezellig. Ik heb zo onwijs veel lieve mensen ontmoet die zoveel leuke verhalen hebben verteld over het leven in Kaapstad. Over de mooie dingen maar dus ook over de criminaliteit en loadshedding. Loadshedding is een groot probleem in Kaapstad, het betekent kort gezegd dat op meerdere momenten op de dag er voor een aantal uur geen stroom is.
Ik merk dat de mensen hier zoveel vriendelijker en geduldiger zijn als in Nederland.
Oke a la, in NL vraag ik ook aan elke uber chauffeur hoe die heet, en hoe het met hem gaat, maar meestal denken ze in NL; wat is dit voor een debiel. En in Kaapstad had ik de leukste gesprekken ooit.
Oma is zo blij dat ik er ben en we gaan samen naar haar fantastische huis waarin ze verblijft de komende tijd. Ik vind het prachtig. Ik ben helemaal gelukkig. Het is 23 februari en ik trek mn bikini aan om in de zon te gaan liggen?! Hoe dan?!
Maar kijk vooral even naar hoe fabulous oma er bij ligt. 73 is echt het nieuwe 40. Ik teken ervoor om zoals haar te zijn op die leeftijd. Ik ga lekker een boekje lezen. Ik heb gewoon de tijd om in alle rust, in de zon, een boek te lezen?

In de avond maken we ons klaar om lekker te gaan eten bij ons lievelings restaurantje in blouberg. Geen poes pas, maar gewoon heerlijk lay back tussen de locals en spelende kinderen in. Maar wel met het allermooiste uitzicht wat je in Kaapstad kan hebben. Zonsondergang met zicht op de tafelberg. We lopen in de lekkere “Cape Town wind” naar het restaurant toe. Dit is echt nog een dik pluspunt. Het waait bijna altijd in Kaapstad, dat vind ik heerlijk.
Eerste wijntje. Cheers op deze vakantie samen met mijn oma. Hoe mooi dat ik dit nog met haar kan doen.
Dit was dag 1. En het wordt alleen maar beter!
Commenti