Tante Toos en de zeilboot (dag 2+3)

Ik zou Anouk niet zijn als het inmiddels september is en ik een stukje post uit februari. Dus hierbij: dag 2 en 3 uit mijn Kaapstad bezoekje aan oma.

Dag 2

Wakker worden en via de woonkamer de Tafelberg zien. Dat wil je toch elke dag. Omdat er geen tijdsverschil is in Kaapstad en Nederland, werkt mn biologische klok nog goed en word ik een uurtje later wakker als normaal. 6:30 stipt. Alleen is het verschil nu dat ik gewoon nog even lekker kan blijven liggen. We ontbijten in onze mega fijne tuin en gaan daarna naar V&A voor een tocht op een zeilboot. Ook al heeft oma dit al 100x gedaan, ze blijft het heerlijk vinden.

We lunchen eerst lekker bij La Parada. Dit kijkt uit op het plein waar regelmatig muziek wordt gemaakt, en wordt gedanst in mooie Afrikaanse kleding. De vrouw die ons serveert is enorm lief en vertelt dat zij en haar man uit Zimbabwe komen. Ze zijn niet zo lang geleden met hun kinderen verhuisd naar Kaapstad. Haar man is Uber driver. Zij vindt het fantastisch om te werken in een restaurant en is ontzettend dankbaar. Veel mensen die we leren kennen komen oorspronkelijk uit Zimbabwe. Er zijn steeds minder echte zuid-Afrikanen in Kaapstad door de problematiek met de regering.

Oma is echt mijn voorbeeld als het aankomt op avontuur… ik zit er aan te denken om al haar verhalen nog een keer proberen te schrijven.

Maar goed, we stappen de zeilboot op. Oma is lekker aan het roddelen over alle mensen op een andere boot. Die boot gaat volgens haar veel te langzaam. Oma wil spanning. Adrenaline. Ze wil alle zeilen uit en schuin hangen, water van de zee voelen (die overigens freezing koud is). Helaas voor oma en mij want de wind is niet hard genoeg (gebeurt niet vaak) om al het bovenstaande te ervaren. Maar alsnog is het heerlijk op zee. We zien dolfijnen de lucht in springen en zitten voorop op de boot. Toen de kapitein dat vroeg zat oma al bijna boven in de touwen. Hij moest lachen omdat ze zo overal heen klom zonder hulp. I love it.

Oma en ik zijn een beetje hetzelfde. Allebei een beetje gek, lekker in onze eigen wereld. Beetje dromerig soms. Oma vertelt over haar oma die een pension had in Seapoint. Prachtige plek, hier ging ze vroeger naartoe om te zwemmen.

Na een fantastisch tocht op zee, drinken we een wijntje bovenop een terras. We lopen hierna nog even door de haven, doen wat boodschapjes en rijden met de Uber terug naar huis. Raampje open, muziekje aan.

Thuis trek ik mn all time favorite ibiza broek weer aan. Om nog even in de tuin een boekje te lezen.

We zijn moe en hebben geen zin om te koken of uit eten te gaan. Dus we bestellen lekker met UberEats.

Dag 3

Volgende ochtend is het wat bewolkt. Er ligt een tafelkleed (de wolken) op de Tafelberg. Ik weet even niet of ik deze benaming van oma heb overgenomen vroeger of dat het echt zo is?

We letten namelijk goed op het weer want ik wil deze vakantie weer paragliden van Signal Hill. Helaas vandaag dus niet.

We maken in de ochtend een “lange” wandeling naar Eden on the bay. Ik herinner me dit loopje nog heel goed. Oma vertelde heel veel over haar coole tante Toos. Tante Toos was ook een alleenstaande vrouw en had zelf een heel bijzonder huis laten bouwen, in Knysna. In 2018 hebben we met het gezin een rondreis in zuid Afrika gedaan. Toen zijn we ook in Knysna geweest.

Dit huis had tante toos helemaal zelf gebouwd. Dit huis/boerderij was helemaal rond. Daarom zaten er in dit huis ook geen ramen. Oma vertelt dat ze samen met vleermuizen op het toilet zat.

Ze ging hier vroeger vaak met haar familie naartoe. Ze rende dan samen met haar zusjes de hele dag over het land en kwamen ‘s avonds helemaal onder de teken terug. Dan moesten ze in een bad met dettol gaan liggen en werden ze helemaal leeggeplukt hahaha. Tante toos was lekker raar en lijkt volgens oma veel op ons 2. Toos vond Nederland verschrikkelijk en ging de hele wereld over met haar camera om vervolgens alle foto’s te laten zien op basisscholen. Zou echt dolgraag willen weten hoe zij was.

Na een lange strandwandeling ploften we neer voor lunch. Lekker op het strand gelegen. En nog even wat gewinkeld + een afspraak gemaakt voor een heerlijke massage en gezichtsbehandeling.

We hebben ons weer klaargemaakt om te eten bij ons favo restaurant. Het waait blijkbaar weer zo hard dat het föhnen van mn haar niet nodig is.

We maken zo veel mooie herinneringen, zo blij dat dit nog kan!